|
|
|
 |
|
Korte inhoudHerakles stapelt werk na werk op. Wanneer komt daar een einde aan? Hoeveel werken moet hij nog doen? Herakles vraagt zich af of er ooit een einde komt aan zijn slavendienst bij koning Eurystheus. Moedeloos dwaalt hij, na zijn bezoek aan de Tuin der Hesperiden, rond in de bergen. Hij schreeuwt zijn woede uit en eist een gesprek met Zeus, zijn vader. Eindelijk ontmoeten vader en zoon elkaar en beseft Herakles dat hij de zoon is van een god. Het gesprek wordt doorkruist door een ontmoeting met een Titaan, Prometheus, schepper van de mens, die tegen de wil van Zeus, de mens het vuur gaf. Het strijdperk tussen de Olympische god en de Titaan is Herakles' gevecht met zichzelf. Herakles wil weten wie hij is. Goddelijk of menselijk? Getroffen door de vrijheidsdrang van Prometheus beseft hij dat vrijheid in de opstand ligt. Tegelijkertijd wordt hij getroffen door het tragische besef dat die opstand hoe dan ook gebonden is aan het noodlot een zoon te zijn van...
Hier raken we de kern van het vijfde deel van de theatermarathon Herakles. Herakles stelt vragen over de zin van het lijden en ontdekt tot zijn verrassing dat hij is voorbestemd tot onsterfelijkheid. Vragen die de paradox van het mens-zijn, waarover elke religie zich buigt, centraal stellen . Het kenmerkt de fundamentele religiositeit van de mens dat hij zijn plaats in het bestaan een betekenis wil geven en zich op één of andere manier wil verbinden met een tijd die na hem komt. Katalysator van deze vragen is de ontmoeting van Herakles met Prometheus. Prometheus is geen mens, geen halfgod zoals Herakles, en ook geen Olympische god. Prometheus is een Titaan. Titaan betekent zoiets als ‘heerser' of ‘edele heer'. De namen van de Titanen verwijzen naar natuurkrachten of naar kwaliteiten. Prometheus betekent ‘hij die vooruit ziet'.