|
|
|
 |
|
Herakles leest als een Facebook-profiel, hij kent iedereen, is overal geweest en heeft alles gedaan. Maar als je doorvraagt heeft-ie geen vrienden en klopt z'n verhaal niet.
Ik heb met 'm te doen, hij kan geen 'nee' zeggen. Niet lang in elk geval. Altijd 'ja' terwijl hij er toch echt geen zin in heeft. Soms staat me dat tegen.
Misschien lijk ik teveel op hem. Zonder knots weliswaar, zonder leeuwenhuid. Zonder haar. En onsterfelijk zal ik ook wel niet zijn...
Nee, bij nader inzien ben ik 'm niet. Als ik al iemand ben, hoor ik tot de anderen, de naam- en roemlozen. Opgetild, soms omgegooid, als hij langszij komt, en dan meegesleurd de diepte in... zand erover.
Ontvrienden? Ook weer zo 2009.
Laten we 'm volgen, onze held, al was het maar omdat hij ons eraan herinnert dat het eeuwige leven ook niet alles is.
En voor eeuwige roem ben ik sowieso te laat geboren.
Hugo Maerten, acteur
(De reageeroptie is gesloten.)