|
|
|
 |
|
‘Nadat hij Kos had verwoest en de Meropiërs bijna had uitgeroeid, werd Herakles door Athene naar Phlegra geleid, waar hij de goden hielp hun strijd tegen de giganten te winnen.' De Gigantomachie komt uitgebreid aan bod in de dramaturgische nota over Prometheus. Bij Graves is het Hera die de Olympische goden er aan herinnerde dat de Giganten onoverwinnelijk waren: ‘Hera voorspelde somber dat de Giganten nooit door welke god dan ook gedood zouden kunnen worden, maar uitsluitend door één, in een leeuwenvacht geklede sterveling, en dat zelfs deze niets kon uitrichten tenzij hij de vijanden, die op zoek waren naar een zeker kruid dat hen onkwetsbaar zou maken en op een geheime plaats op aarde groeide, voor was. Zeus beraadde zich onmiddellijk met Athene, stuurde haar op weg om Herakles, de in leeuwevacht geklede sterveling over wie Hera het kennelijk had, te verwittigen hoe de zaken er precies voor stonden en verbood Eos, Selene en Helios een tijdlang te schijnen. In het zwakke licht van de sterren tastte Zeus op de aarde rond op de plek die Athene hem had gewezen, vond het kruid en bracht het veilig naar de hemel.' Nu was het moment gekomen waarop de zoon van Zeus de reden van zijn bestaan kon vervullen; het redden van de Olympos in hun oorlog tegen de Giganten.