|
|
|
 |
|
Onderweg hield Herakles halt bij zijn vriend Admetos in Pherai. Admetos is een neef van Jason en lid van de Argonauten, hun vaders zijn broers, afstammelingen van de oervader van de Grieken, Hellen. Admetos was gehuwd met de dochter van Pelias, de halfbroer van Jason. Pelias schonk hem zijn dochter Alkeste op voorwaarde dat hij haar hand kwam vragen in een wagen die getrokken werd door een leeuw en een everzwijn. Apollo hielp Admetos dit te verwezenlijken. Admetos trouwt met Alkeste, maar hij wordt doodziek en ligt op sterven: ‘Sluit mijn ogen in eeuwige duisternis, en neem, met mijn dood, mijn lijden weg, eeuwige goden,' zingt Admetos in de opera van Handel. Apollo zorgde ervoor dat de schikgodinnen, de Moiren, de levensdraad van Admetos verlengden op het moment dat die afgesponnen was. Voorwaarde was dat één van zijn naasten vrijwillig in zijn plaats wilde sterven. Noch zijn vader, noch zijn moeder wilde zich aan de schikgodinnen onderwerpen. Toen offerde zijn vrouw Alkeste zich op. Zij ging naar het dodenrijk en de doodzieke Admetos genas. Admetos was zijn grote liefde kwijt. Hij werd wanhopig en melancholisch en wilde niet langer leven. Dat is het moment waarop zijn vriend Herakles langs kwam. Admetos ontving hem gastvrij en verstopte zijn grote verdriet. Toen Herakles vernam wat er was gebeurd, daalde hij neer in de Onderwereld. Na een worstelwedstrijd met Thanatos ontrukte hij Alkeste aan Hades. Er zijn echter ook versies waarin Persephone, de vrouw van Hades, Alkeste vrijwillig terugschonk aan Herakles omwille van haar zelfopoffering. Belangrijk is dat Herakles in zijn voortdurende strijd voor rechtvaardigheid, zelfs het dodenrijk trotseert als hij vindt dat iemand onterecht in gestorven.