|
|
|
 |
|
‘De rituele strijd van de heilige koning met wilde dieren was een normaal onderdeel van het kroningsritueel in Griekenland, Klein-Azië, Babylonië en Syrië.' Afhankelijk van de streek en het aantal jaargetijden verschilden de dieren. Elk dier stelde een jaargetijde voor. Zo had je bijvoorbeeld leeuw, geit en slang (de Chimaera) of de combinatie stier, leeuw en slang (zie Dionysos in Bacchanten) of leeuw, paard en hond (de koppen van Hekate). Een combinatie van vier dieren kwam ook voor: stier, ram, leeuw en slang of stier, leeuw, adelaar en serafijn (zie Ezechiël 1). Stierengevechten in Spanje zijn een restant van deze rituelen.
Naast kroningsrituelen verwijzen deze mythen ook naar een historisch overgangsperiode in de menselijke cultuurgeschiedenis. Problemen die te maken hebben met de overgang van een nomadische cultuur (van voedselverzamelaars) naar een meer sedentaire cultuur. Nederzettingen met herders en boeren leverde automatisch conflicten op met dieren die het vee een makkelijke prooi vonden en de akkers een rijke bron van voedsel. Het uitroeien van deze bedreigingen was noodzakelijk. Een gevecht dat trouwens nu nog steeds wordt gevoerd (gebruik van pesticiden enz.) Ernest Hemingway vertelt in zijn roman De waarheid in het ochtendlicht over een leeuw die in oost Afrika de omgeving van een dorp onveilig maakt. Het hoofdpersonage en zijn vrouw besluiten samen met een gids de leeuw te doden.