Wie visueel en speels theater wil zien, zit goed bij Volle maan van De Appel.
Voorbij de liefde (regie Geert de Jong) is theater waarbij je het vooral met de suggestie moet doen, meer met de magie van de beelden en de bizarre sfeer, dan met het verhaal.
David Geysen levert met zijn Schiller opus het ‘pièce de résistance' van de avond. Een romantiserende verkenning door het leven van de dichter Schiller, diens verhouding tot Goethe, tot het theater, zijn tijd en de liefde. Gevat in sterke scènes... een enorme multifunctionele kubus oogt prachtig, met z'n sluip-door-kruip-door momenten van de acteurs erin en erop, met een bijna Muppet-showachtige verschijning van twee acteurs...
mooi ironiserend regisseursoptreden van Aus Greidanus jr. als jonge Schiller. En Hugo Maerten (Goethe) en de drie acteurs waarin in Geysen Schiller opknipte (Aus Greidanus jr., Steef de Bot en Bob Schwarze) zetten dat imponerend neer.
De zeer romantische ‘travelsongs' zijn mooi gearrangeerd in diverse muzikale kleuren. Ze worden verbluffend fraai gezongen door Judith Linssen bij accordeon en altviool. Nadia Amin zingt een door merg en been gaand Spaans lied in Voorbij de liefde en ook Bob Schwarze blijkt in Schiller opus een mooie bariton te bezitten.
Elke keer weer, verbaas ik me als ik het Appeltheater binnen kom, de intieme sfeer, de gezelligheid die er heerst en de zindering van de verwachting wat er die avond zal komen...
De avond begint met een prachtig vertolkt lied, uit de Songs of travel, door Judith Linssen (zang), Marieke Grotenhuis (accordeon) en Maartje van Lent (altviool). ... wij hebben genoten van deze muzikale reizen.
Voorbij de liefde... Tesamen met de prachtige beelden in het decor, de kleuren, het verhaal, voel je de warmte van Zuid-Amerika en de pijn van Eréndira...
... het tweede Duurzame dood voorbij de liefde is op een werkelijk prachtige wijze in het eerste gedeelte verwerkt, zodat er één verhaallijn ontstaat waarin je de zindering van de liefde kunt voelen... De Appel is erin geslaagd de sfeer van Gabriel García Márquez neer te zetten; ik voel het altijd de warmte van Zuid-Amerika, het Spaanse temperament en de emotie.
Isabelle Eberhardt, rekoefeningen ... een interessante en prachtige verhaallijn.
Schiller opus was voor mij het favoriete topstuk van de avond. Regisseur David Geysen zet met Schiller opus een kroon op de avond, de zang van Nadia Amin is adembenemend, het spel van Aus Greidanus jr. is fantastisch...
Volle Maan is meer dan theater, het is een avond uit met veel kijk, luister en smaakgenot.
Hele recensie lezen
Volle maan van Toneelgroep De Appel is een zeer interessante reis waaruit blijkt dat de vrije mens vooral een koppig mens is.
In Voorbij de liefde (regie Geert de Jong) komt Isabella Chapel erg sterk uit de bus als de onsympathieke grootmoeder.
Na een heerlijke maaltijd (een groot compliment voor de kok) volgt Isabelle Eberhardt, rekoefeningen (tekst/regie Judith de Rijke). Judith de Rijke heeft de dagboeken van Eberhardt bewerkt tot een prima geheel. Vooral Nadia Amin weet hier te raken door een vrouw neer te zetten die enerzijds enorm gehard en anderzijds murw geslagen is door alle gebeurtenissen.
Tot slot volgt Schiller opus, mijn persoonlijke favoriet van de avond in een vernuftige enscenering. Een groot vierkant blok met allemaal luikjes, deuren en openingen die door de spelers optimaal gebruikt worden.
Dit deel wordt door 6 acteurs gespeeld waarin Hugo Maerten een sterke Goethe neerzet. David Geysen heeft met dit stuk een knap staaltje werk geleverd.
Alle drie de verhalen zijn erg boeiend. Ik heb zelden zo'n lange zit meegemaakt waar het publiek tot op de laatste minuut muisstil de gebeurtenissen op het speelvlak volgt. Tussen de voorstellingen door worden de aanwezigen getrakteerd op een prachtige muzikale omlijsting waarin nummers uit Songs of travel ten gehore worden gebracht
... de tien acteurs en drie muzikanten, krijgen allemaal ruim de gelegenheid om te schitteren in Volle maan. En schitteren doen ze, stuk voor stuk. Wederom is Toneelgroep De Appel er uitstekend in geslaagd een boeiende toneelervaring op de planken te brengen.
Hele recensie lezen
Het derde deel Schiller opus (tekst/regie David Geysen) van het romantisch drieluik Volle maan is overrompelend. Het vormt de kroon op de korte marathon. Het spel is subliem, voortgestuwd door bezwerende muziek en hevige lichtbewegingen. Op ingenieuze wijze gaat het over de maatschappelijke betekenis van theater. Iwan Walhain, met grimmig masker, vertolkt weergaloos een ouderwets acteur die vermaak nastreeft. De dichter Friedrich Schiller daarentegen koestert hoge idealen. Dat geeft een mooi contrast.
Volle maan is een even ambitieus als complex mozaïk over vrijheidsdrang die met romantiek is verbonden.
... boeiend spel vol inzet van de Appelacteurs.
Voorbij de liefde (regie Geert de Jong) ... het tragische verhaal over de grootmoeder die kleindochter Eréndira ten prooi laat vallen aan prostitutie krijgt een bedwelmende uitvoering. Aangrijpend is het, zoals Marguerite de Brauw slaafs verzucht: 'Ja, grootmoeder'.
Isabelle Eberhardt, rekoefeningen... Judith de Rijke schreef en regisseerde dit theatrale onderzoek... een welkome afwisseling. Er ontstaat een portret met veel geestige terzijdes van een vrouw die bij leven haar eigen wandel al sterk romantiseerde.
Zoals altijd is regisseur David Geysen (Schiler opus) niet vies van effectbejag. Het theatrale geweld past evenwel goed bij een man als Schiller, die met zijn toneeldebuut Die Räuber een schokgolf in Europa teweegbracht. Zijn goed vriend Goethe (een mooie rol van Hugo Maerten) noemt het stuk kitsch, maar prijst het ook, omdat hij de geest van de jeugd erin herkent.
Een hoogtepunt in Volle maan zijn de Songs of travel, die als een rode draad door de avond lopen. Knap uitgevoerd door Marieke Grotehuis (accordeon) en Maartje van Lent (altviool) en met majesteitelijke allure gezongen door Judith Linssen.
In Voorbij de liefde toont regisseuse Geert de Jong met sterke theatrale beelden hoe de jonge Eréndira zucht onder het juk van haar grootmoeder.
In Isabella Eberhardt, rekoefeningen (tekst/regie Judith de Rijke) proberen vier actrices met vaart én humor greep te krijgen op deze ongrijpbare, vrijgevochten vrouw en haar soms tragische levensverhaal.
In Schiller opus (tekst/regie David Geysen) vertolkt Nadia Amin prachtig en krachtig de vrouwen in Schillers leven, terwijl Aus Greidanus jr. ingevoeld gestalte geeft aan de schrijver die zijn artistieke ziel tegen de keer in vleugels gaf.
Volle maan... genoeglijk..., leuk geacteerd, mooi vormgegeven en inhoudelijk geregeld interessant.
Niet alleen theater, visueel spektakel en lekker eten maar ook muziek maakt Volle maan tot totaalbelevenis.
In Voorbij de liefde (regie Geert de Jong) is de bloemrijke taal van Márquez knap geparafraseerd: compact maar nog altijd even beeldend. Videoprojecties zorgen voor de verdere kleur en met twee decors tegelijk wordt handig geschakeld.
In Isabelle Eberhardt, rekoefeningen (tekst/regie Judith de Rijke) spelen vier actrices de vrouw en laten met veel gebaren en opgehouden bordjes haar levensverhaal passeren. Een mooie theatervorm!
In Schiller opus imponeert Bob Schwarze in een dubbelrol van oude Schiller en van theaterdirecteur. Er zitten fraaie stijlmiddelen in de voorstelling zoals gemaskerde acteurs en een mooie Goethe-rol voor Hugo Maerten.
Waar De Appel absoluut in uitblinkt is het aanbieden van een compleet verzorgde avond uit!
Isabelle Eberhardt, rekoefeningen (tekst/regie van Judith de Rijke) ... vier actrices proberen het ware verhaal van Eberhardt boven tafel te krijgen... Met naambordjes, papieren mutsen en een frisse speelstijl belichamen ze de mensen die Eberhardt in haar leven tegenkomt. ... vooral Nadia Amin en Marguerite de Brauw zijn een genot om naar te kijken met hun fysieke speelstijl en grappige imitaties.
In Schiller opus (tekst/regie David Geysen) is Aus Greidanus jr. zeer de moeite waard, net als de werkelijk adembenemende zang van Nadia Amin en de livemuziek van accordeoniste Marieke Grotenhuis en altvioliste Maartje van Lent.
Hele recensie lezen
In Voorbij de liefde heeft regisseuse Geert de Jong twee verhalen van Gabriel García Márquez samengevoegd en gepoogd het magisch realisme van de schrijver naar theater te vertalen. Dat levert fraaie, filmische beelden op...
Een van de eerste dingen die mij altijd opvallen als ik het Appeltheater inloop, is de sfeer. Meer dan bij een ‘doorsnee' voorstelling in een ‘doorsnee theater' hangt hier het ‘wij'-gevoel. Mensen kennen het theater al, hebben de acteurs eerder gezien en herkennen zelfs elkaar van andere bezoeken. In de zaal zijn geen vaste plekken, maar de plaatsen zijn dan ook allemaal eerste klas.
De acteurs zijn goed en het verhaal is vernieuwend. Marguerite de Brauw, één van de actrices, is in het tweede stuk nog sterker dan in het eerste stuk. ...en samen met het betoog van acteur Iffland (Iwan Walhain) zijn dat de leuke noten in Schiller opus.
Het is een verademing om acteurs te zien die het niet moeten hebben van flitsende kostuums of een uitgebreid decor maar die samen het toneel vormen en zijn. ...Volle maan is een stuk voor de liefhebber.