|
|
|
 |
|
Madamina, il catalogo è questoMijn beste mevrouw, dit is de cataloog
Van schoonheden die mijn meester liefhad
Een lijst die ik zorgvuldig bijhoud
Kijk hier, lees met me mee
In Italië, zeshonderdveertig
In Duitsland, tweehonderdeenendertig
Honderd in Frankrijk, in Turkije negenennegentig
Maar in Spanje, duizend en drie
Waaronder boerenmeisjes,
Kamermeisjes, stadsmeisjes,
Gravinnen, baronessen
Markiezinnen en prinsessen,
Vrouwen van alle standen
Alle vormen, alle leeftijden
Blondjes prijst hij om hun
Lieftalligheid
Brunettes om hun trouw
Platinablonde om hun zoetheid
's Winters houdt hij van dikke
's Zomers van dunne
Grote vrouwen noemt hij majestueus
De kleintjes charmant
Oudjes verleidt hij om het plezier
Hen aan zijn lijst toe te kunnen voegen
Maar zijn grootste lieveling
Is liefdes beginneling
Maakt niet uit of ze rijk is
Lelijk of mooi;
Als ze een rokje draagt
Dan weet je zo wat er gaat gebeuren
Madamina, il catalogo è questo
Madamina, il catalogo è questo
Delle belle che amò il padron mio;
un catalogo egli è che ho fatt'io;
Osservate, leggete con me.
In Italia seicento e quaranta;
In Alemagna[2] duecento e trentuna;
Cento in Francia, in Turchia novantuna;
Ma in Ispagna son già mille e tre.
V'han fra queste contadine,
Cameriere, cittadine,
V'han contesse, baronesse,
Marchesane, principesse.
E v'han donne d'ogni grado,
D'ogni forma, d'ogni età.
Nella bionda egli ha l'usanza
Di lodar la gentilezza,
Nella bruna la costanza,
Nella bianca la dolcezza.
Vuol d'inverno la grassotta,
Vuol d'estate la magrotta;
È la grande maestosa,
La piccina è ognor vezzosa.
Delle vecchie fa conquista
Pel piacer di porle in lista;
Sua passion predominante
È la giovin principiante.
Non si picca - se sia ricca,
Se sia brutta, se sia bella;
Purché porti la gonnella,
Voi sapete quel che fa.