|
|
|
 |
|
Voor u mevrouw met veel plezier
De fabel van de krekel en de mier
De krekel had zolang het zomer was
Zijn lied gezongen
Maar nu de koude wind gekomen was
Begon zijn maag te grommen
Zij ging bij buurman mier
Vertellen dat zij honger had
En smeekte met grote sier
Of zij niet wat eten te leen had
Ik betaal, dat is klaar!
Zei ze tegen haar
Nog voor augustus, op mijn woord
Met rente en al, dat is beloofd
Maar mier houdt niet van krekels die smeken
En dat is het minste van haar gebreken
Maar mier houdt niet van krekels die smeken
En dat is het minste van haar gebreken
Zegt ze aan de Krekel die een lening wil hardmaken
Dag en nacht zong ik
Om u blij te maken
Zingen? Wel dans nu maar, dat zal je warm maken
Wie leeft van kunst is goed gek
Hij lijdt vaak honger en gebrek