|
|
|
 |
|
In de jaren '50 en '60 ontstond de performance als kunstvorm. Zowel in beeldende kunst, als in de muziek, literatuur en theater. De kunstenaar maakte in deze acts dikwijls zelf deel uit van het kunstwerk. De relatie tot de toeschouwer werd intensiever. Dikwijls waren toeschouwers bewust of onbewust deelnemers aan het gebeuren. De Oostenrijkse kunstenaar Herman Nitsch maakt bloederige rituelen waarin sparagmos tot een artistieke act wordt verheven.
Hermann Nitsch (Wenen, 29 augustus 1938) is een Oostenrijkse beeldend kunstenaar. Hij is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het zogenaamde Weense Aktionisme. Hermann Nitsch organiseerde samen met Otto Muehl en Adolf Frohner talloze Aktionen (theatrale evenementen vergelijkbaar met de happening).
Hermann Nitsch studeerde grafiek in Wenen en richtte zich vervolgens op de schilderkunst. In 1961 ontstonden zijn eerste schilderijen met uitgegoten verf (Duits:Schüttbilder). In de jaren '60 ontwikkelt hij de basisideeën voor zijn Orgien-Mysterien-Theater: een synthese van schilderkunst, architectuur, theater, muziek, en dans. Nitsch wil het theater en de beeldende kunst opnieuw in verbinding brengen met oeroude offerrituelen, beschreven als ‘totemmaaltijden' door Sigmund Freud. Hij wil alle zintuigen van de toeschouwers en de deelnemers maximaal prikkelen, zodat een bewustzijnstoestand wordt bereikt waarin het levensproces op intense wijze wordt ervaren.
Sinds 1971 organiseert Hermann Nitsch regelmatig ‘Orgie-Mysterie-Opvoeringen' op het door hem aangekochte landgoed van Slot Prinzendorf. Hermann Nitsch werkt als schrijver aan stukken, die bestaan uit uiterst nauwkeurige regie aanwijzingen en op grafische wijze genoteerde muzikale composities.
Het wereldbeeld van Hermann Nitsch is sterk beïnvloed door auteurs als Markies de Sade, Friedrich Nietzsche, Sigmund Freud en Antonin Artaud. Omdat hij door de combinatie van 'barbaarse' offers met christelijk liturgische elementen in zijn bloederige Aktionen niet alleen dierenbeschermers maar ook theologen en verdedigers van de officiële moraal tegen zich in het harnas jaagt, is zijn werk tamelijk omstreden.