|
|
|
 |
|
In Leila, Gedwongen huwelijk schrijft de anonieme auteur Leila over de hel die de maagdelijkheid voor jonge moslimvrouwen kan betekenen.
'Thuis sliep ik in dezelfde kamer als mijn vele broers... en dat vond mijn vader niet erg! Ik wel. Mijn vader wist niet dat het gevaar me in zijn eigen huis bedreigde. Hij wist niet dat een van mijn oudere broers ervoor gezorgd had dat ik, toen ik nog met de barbiepoppen speelde, er voor altijd een afkeer van had gekregen om nog gedwongen een ruimte met iemand van het andere geslacht te delen. Ik was doodsbang bij het idee met die jongen in een kamer opgesloten te zitten. De ongestrafte belager wist heel goed dat ik uit schaamte mijn mond hield en dat ik hem nooit als schuldige zou durven aanwijzen. Hij had gelijk. Zeker, hij had mijn maagdelijkheid gerespecteerd. In een moslimfamilie is de maagdelijkheid van een meisje heilig. Maar er zijn andere manieren, even erg, om een meisje van die leeftijd te vernederen. Ik zweeg, zoals alle misbruikte kinderen. Ik zwijg nog steeds, maar dat kwaad achtervolgt me.' (p.15)
'Dat sociale gedrag, die obsessie met de maagdelijkheid, is iets wat de hele tijd door mijn hoofd spookt. Ze maken ons er gek mee. Ik vind geen antwoord. Als ik er eentje had, zou ik misschien rust krijgen. Maar ik denk dat er geen logisch antwoord is. Het is de traditionele afwijzing van de onafhankelijkheid van vrouwen. Zo is het nu eenmaal. Er valt niets tegen in te brengen. Je moet in het gareel lopen, het rechte pad volgen. Er is geen mentaliteitsverandering mogelijk. Die maagdelijkheid valt onder de verantwoordelijkheid van, de vader of de broers, en daarna onder die van de echtgenoot. Het lichaam van een vrouw behoort hun toe. En het feit dat ze dat recht hebben knaagt aan onze hersenen. Hun eer is misplaatst, maar vaders weigeren dat toe te geven. Ze koesteren voortdurend argwaan tegen hun dochter. Zij doorzoeken haar hoofd, haar spullen, haar schooltas en haar zakken, op zoek naar een verboden voorwerp. Een pakje sigaretten? Het is een hoer. Een poederdoos, een mascararoller of een lipstick, een rode slip? Het is een hoer. Een briefje van een vriendje? Het is een hoer! Tampons? Direct naar de dokter, of het meisje meerderjarig is of niet? Pillen? Op naar verstoting!' (p.58) (Alain Pringels)
Leila, Gedwongen huwelijk, the house of books, Vianen/Antwerpen, 2005