|
|
|
 |
|
Met stilstand is niks misVanaf het moment dat de wekker gaat, start de dagelijkse routine en is het alleen maar: door, door, door. Douchen, ontbijten, haar in de krul en op de fiets naar het station racen om de trein naar Den Haag te halen. Op het station gris ik nog snel een krantje mee en in de trein kan ik uithijgen onder het genot van een kopje koffie. Ik suis langs de file die zich naast mij op de weg vormt en mijn oog valt op het krantenbericht links.
Mijn fantasie neemt de vrije loop en zie ik allemaal inspector-Gadget-achtige taferelen (‘go-go gadget copter') en Batmobielen in de lucht zweven, voorzien van een ‘turboboost'. Wie heeft er nooit gedroomd van dit soort mogelijkheden tijdens een file waar geen eind aan lijkt te komen. Met één druk op de knop stijg je op, ontsnap je aan de stilstand en kun je weer vooruit.
Maar moeten we wel altijd vooruit? Is het soms niet goed om ergens bij stil te staan en je bewust te worden van waar je bent? Wie heeft ooit bedacht dat stilstand achteruitgang is? Terwijl de trein doorstoomt, moet ik denken aan Blik; de vooruitgang is hier juist de veroorzaker van de stilstand.
Met onze zucht naar consumptie - drie auto's per gezin is tegenwoordig eerder regel dan uitzondering - zijn we zelf de veroorzaker van de stilstand. In het begin was de auto nog een symbool van vrijheid, maar nu is er van die vrijheid weinig meer over; negen van de tien keer staan we vast. Meer ruimte, of meer wegen, zal uiteindelijk ook niets oplossen. Dat leidt alleen maar tot nog meer auto's op de weg, zodat de boel vroeg of laat toch weer vastloopt.
Terug naar de vliegende auto, de Pal-V. Is dit eigenlijk niets anders dan het verleggen van het probleem? Nu is de Pal-V alleen nog bedoeld voor hulpdiensten, maar ooit zal hij voor de massa beschikbaar zijn en wordt het uiteindelijk ook in het luchtruim te druk. Zoals verkeersminister Eurlings al concludeerde: ‘Best geinig, maar dit gaat de files niet oplossen.'
Het is ook helemaal niet erg om af en toe eens stil te staan bij de dag die gaat komen of is geweest. We hoeven niet altijd maar vooruit, met stilstand is niks mis. De file is een moment van rust; je hoeft niet mee met de ratrace, er rest niets anders dan wachten.
We willen altijd van A naar B, omdat we denken dat het geluk altijd elders is. Maar zoals Aus Greidanus tijdens de eerste repetitie van Blik al zei: ‘Het geluk ligt niet daar, maar hier!'. Probeer eens met een andere blik naar de file te kijken. Geniet van het uitzicht, van de muziek, kijk eens naar alle mensen om je heen; het is instant theater. En eerlijk gezegd: Zo'n Pal-V ziet er ook niet echt heldhaftig uit; je aktetas met ingebouwde laptop en heldenpak past niet eens achterin.
Marije Hofland
stagiaire dramaturgie Toneelgroep De Appel