|
|
|
 |
|
Wat voor een voorstelling is Blik?
‘Een voorstelling maken waarvan nog niets op papier staat is altijd een bijzonder avontuur. We hebben bij De Appel heel wat ervaring met dergelijke voorstellingen. In 2005 maakten we En God zag dat het goed was.
In zulke voorstellingen speelt het beeld een prominente rol. Dat vraagt van acteurs die gewend zijn om vanuit tekst een voorstelling op te bouwen een andere instelling. Daarnaast is Blik buiten alle proporties qua grootte. We spelen op Oerol in een 80 meter lange file.'
Waarom wil je deze voorstelling maken?
‘Ik hou van de films van Fellini. Samen met de cast van Blik gaan we Amarcord van Fellini bekijken. Maar ik vind Fellini te romantisch. Ik wil een veel donkerder kant van de mens laten zien. De file in Blik staat voor de metafoor van de stilstand, een maatschappij die tot stilstand is gekomen. Men kan geen kant meer op. De autowegen staan vol auto's. Niemand kan nog voor of achteruit. Op de snelweg ontstaat een minimaatschappij. Zeg maar een doorsnee van onze samenleving. Met een grote diversiteit aan mensen. Wat gebeurt er met mensen wanneer ze in een file terecht komen? Dat is het uitgangspunt. En wat gebeurt er wanneer die file nooit meer ophoudt en niemand zijn eindbestemming bereikt? De auto verliest zijn waarde als statussymbool.'
Is de file in Blik een metafoor?
‘Ja, een metafoor voor een maatschappij die tot stilstand komt. Een maatschappij in crisis. Een beetje zoals onze maatschappij nu meemaakt met de financiële crisis. Mensen zien altijd te laat in dat ze zo'n crisis zelf veroorzaken. Iedereen heeft een auto en iedereen wil een auto. Het is een symbool van hun bewegingsvrijheid. Maar als iedereen een auto heeft dan raken de autowegen vol en kan niemand nog een kant op. Mensen veroorzaken zo hun eigen stilstand. Toch schelden ze op de file. Er moet iets gedaan worden aan de file. Over die grillige kant van de mens, over die blindheid wil ik het hebben.'
Ontstaat er een nieuwe maatschappij op de autoweg?
‘Precies. De mensen krijgen de kans om een nieuwe samenleving te stichten. Ze kunnen, als ze dat willen, nieuwe keuzes maken. Het is maar de vraag of verbetering mogelijk is.'
Wordt het een muzikale voorstelling?
‘We hebben vier muzikanten, de Branko Galoic Band, en een mezzosopraan Violetta Lazin. Er zit dus veel live muziek in de voorstelling. Choreografe Lonneke van Leth begeleidt het dansen. De muzikale soundscape van de voorstelling wordt gemaakt door Carl Beukman. Naast het vaste Appelensemble spelen er ook vier jonge acteurs mee: Charlie-Chan Dagelet, Bram Van Der Kelen, Jakob Nieuwenhuijsen en Sanne Vanderbruggen.'
Een grote cast
‘Het publiek krijgt een mini-mierennest te zien. Een autodorp...
De repetities zijn begonnen... We zijn op weg naar Oerol, hopelijk zonder files...'