|
|
|
 |
|
De SS'ers zweerden een onvoorwaardelijke trouw aan de Führer. Deze trouw is alleen mogelijk binnen een streng hiërarchische orde waarin de soevereiniteit van de leider blindelings wordt aanvaard. In Mijn Kamp beroept Hitler zijn soevereiniteit op de autoriteit van de 'almachtige Schepper': Want de natuur, die eeuwig is, wreekt onverbiddelijk iedere inbreuk op haar geboden. Daarom is het mijn overtuiging, dat ik werk in de geest van de almachtige Schepper: Want door mij te verweren tegen de Jood strijd ik voor het werk van de Heren.' (Adolf Hitler, Mijn Kamp, Ridderhof, blz 72) De Westerse geschiedenis is doordrenkt met het bloed dat soevereine heersers, dictators, keizers en koningen in naam van hun God hebben vergoten. De laatste 2000 jaren blijkt hoe typisch dergelijke soevereiniteit en centralisatie van de macht is voor culturen met een monotheïstische achtergrond. Ook de kerk kent een strenge hiërarchie waarbij de paus aan de top als directe woordvoerder van God staat. In de Westerse geschiedenis waren koningen de soevereine afgevaardigden van God. De volgende tekst wordt aan Paulus toegeschreven en staat in de bijbel: 'Iedere ziel zij onderworpen aan de superieure autoriteiten, want er is geen autoriteit dan door God; de bestaande autoriteiten zijn door God in hun relatieve posities geplaatst.' (Romeinen 13:1, Nieuwe Wereldvertaling van de Heilige Schrift, WatchTower Bible, Pennsylvania, 1969, blz 1296) De dualiteit tussen een soevereine heerschappij en democratisch leiderschap speelt nog steeds een grote rol in de hedendaagse Westerse democratieën. In een strenge hiërarchie die zich bovendien beroept op een (boven-)natuurlijke macht, wordt de vrijheid van het individu (denken en handelen) ingeperkt en wordt de verantwoordelijkheid (voor het denken en handelen) steeds meer een onpersoonlijke functie van het machtssysteem. 'Uw eer is uw trouw'. Zo luidt het belangrijkste motto van de SS. (geciteerd in Reider Frederic, Geschiedenis van de SS in beeld, E.B. Antwerpen, 1985, blz 33) Himmler diepte dergelijke spreuken op uit de redevoeringen van Hitler; 'Meine Ehre heisst Treue' (Hannah Arendt, Eichmann in Jerusalem, blz 194).
Verder lezen - zie dramaturgische achtergrondinformatie