Theaterkrant.nl

Neem een verhalencyclus, dompel het publiek erin onder en maak er een feest van. Met Decamerone van Boccaccio doet Toneelgroep De Appel het dit keer net iets anders, net iets verrassender en zeker ook interessanter. Toneelgroep De Appel laat er slechts een paar zien. Maar deze kwantitatieve beperking wordt ruimschoots goed gemaakt door aandacht aan het acteren, vormgeving en speelplek. Het publiek wordt langs vier locaties in en naast het Appeltheater geleid om daar vier keer een prachtig staaltje Italiaanse vertelkunst in een eigenzinnig jasje te ondergaan. De verhalen zijn tot in de allerhoogste mate amusant.
In het stuk Het lijk (eenvoudig jong stel vindt het lijk van een rijke aanbidder van de vrouw in hun huwelijksbed) … De dilemma’s waarmee de echtelieden te maken hebben zijn onophoudelijk onderhoudend en hun oplossingen even verrassend als sprookjesachtig. In deze kleine ruimte zit je als toeschouwer op de huid van de spelers en met je neus in het huwelijksbed. De acteurs Lore Dijkman, Hugo Maerten en Martijn van der Veen lijken alle tijd en ruimte van regisseur Arie de Mol gekregen te hebben om de emoties en gedachtesprongen van hun personages te tonen. En die komen door de intieme setting direct aan.
Voor het verhaal Het hoofd betreedt het publiek de ruimte die anders als de theaterwerkplaats dient. Bob Schwarze weet als ‘hoofdbroer’ Nello op een schitterende manier de wrede mix van broederliefde, wraakengel, moraalridder en opportunist in zich te verenigen. Zijn tekstbehandeling sleept de toeschouwer moeiteloos mee in zijn morbide rechtvaardigheidssysteem.
Finale is De afwijzing. Het publiek wordt naar de aanpalende kerk gebracht. Een prachtlocatie voor het Franse hof waar de geilheid van de kroonprinses Restituta, prachtig gespeeld door Marguerite de Brauw, een halt wordt toegeroepen door de afwijzing door Graaf Gautier. Een beeld dat moeilijk van je netvlies verdwijnt.
Minder verhalen dus. Maar meer locaties, nog meer aandacht voor het spel en prachtig afgeronde vertellingen met elk hun eigen mise-en-scène. De Mol houdt de Appel-traditie hoog maar is eigenzinnig genoeg om niet in alles met de succesformule mee te gaan. Dat het voortbestaan van Toneelgroep De Appel op het spel staat werd het publiek na afloop nog onder de aandacht gebracht. Iedereen wordt gevraagd de petitie op de website te ondertekenen. Ook om vriend en vijand naar deze Decamerone te sturen. Tegen beide oproepen valt weinig in te brengen.
Hele recensie lezen

Scenès

In Decamerone wordt er gespeeld dat het een aard heeft. In Het hart, waar Marguerite de Brauw het culinair bereide hart van haar minnaar krijgt voorgeschoteld - en dat met veel vertoon kotsend weer uitbraakt. Vooral in het laatste stuk De afwijzing is te zien dat De Appel, De Mol en Boccaccio zeker wel tot een machtig hoogtepunt kunnen komen. In de desolaatheid van de gestripte kerk, pal naast het Appeltheater, speelt zich een ongewoon en fraai gestileerd kunststukje af, met in de hoofdrollen opnieuw Marguerite de Brauw, Martijn van der Veen en grande dame bij De Appel, de afscheidnemende Geert de Jong. … prachtige scènes, ook door de keuze van de locatie.
Hele recensie lezen

Elsevier

Krachtig spel.
Voor complex opgezette theateravonden moet je bij De Appel zijn. Decamerone leent zich bij uitstek voor zo'n happening-achtige opzet inclusief Italiaans eten. Hoogtepunt is Het hart, over de liefde tussen een getrouwde vrouw en de beste vriend van haar man. De echtgenoot, een mooie, sardonische Iwan Walhain. ... De afwijzing in de onttakelde kerk naast het Appeltheater. Een krachtig slotakkoord voor de geplaagde gezelschap.

De Volkskrant

Vijf middeleeuwse verhalen over lust, jaloezie en moord, geënsceneerd in wisselende tijdsperiodes en locaties. Vaak werkt het! Zoals bij de magistrale entree van machtswellustige kroonprinses (Marguerite de Brauw) en haar gevolg. Ook de strakke enscenering van een driehoeksverhouding in een hippe loft stevent spannend af op het bloederige slot. De afwisseling in tijden en locaties geeft lucht - van vooroorlogs strand naar boerenschuur en van middeleeuw naar nu.

NRC Handelsblad

Erik-Ward Geerlings werkte de verhalen om tot dialogen voor toneel. De tekst heeft een moderne vlotheid met een verfrissend verbaal pingpong. Het ijzersterke spel van de acteurs - de razend - snelle veranderingen in mimiek zijn een genot om naar te kijken - kan niet verhullen dat de regie wat braaf is.

Den Haag Centraal

… koningin Restituta, een glansrol van Marguerite de Brauw. De in de veertiende eeuw opgetekende verhalen zijn kostelijk en smeuïg. Het hart, het gekozen toneelbeeld is top en het stuk weet door te dringen. Marguerite de Brauw (opnieuw) speelt er een femme fatale die, onwetend, het hart van haar minnaar als galgenmaal krijgt voorgeschoteld… De afwijzing. Exuberant ogende maar toch stijlvolle, strakke kostuums stuwen de acteurs, tot een overtuigende finale. Vilein gespeeld, met veel gevoel voor humor en pathetiek gebracht. Zo is De afwijzing het beste van Boccaccio en De Appel in één.

Trouw

Mooi gevonden is dat elke scène zich afspeelt in een specifieke historische periode met bijbehorende kostuums en decor: van de Middeleeuwen tot nu: liefde is immers van alle tijden. … de speelstijl van het acteursensemble is vet en kluchtig met veel ruimte voor de gulle lach. Soms haalt die stijl het beste in de teksten naar boven, zoals bij een verhaal over de moord op een jonge geliefde dat door de combinatie van grappen en gruwelijkheid en de jaren ’70-stijl niet voor de films van Quetin Tarantino onderdoet.

Nederlands Dagblad

Knap aan de voorstelling van De Appel is dat betrekkelijk zware thema’s frivool en toegankelijk worden gebracht, met veel humor. En in telkens heel verschillende decors. Het hart… goed acteerwerk. De afwijzing… het stuk zelf zegt fraaie dingen over schuld en vergeving.

Telegraaf

Van die vijf verhalen krijg je er vier te zien. Die afwisseling houdt het fris, de mise-en-scène is bij vlagen prachtig en ook op het energieke spel valt weinig aan te merken. Vermakelijke Decamerone

AD Haagsche Courant

Deze nieuwe bewerking van Decamerone is een onvervalste Appelvoorstelling geworden, waarin alle acteurs voorname rollen hebben en waar het publiek van de ene naar de andere verrassende locatie wordt geleid.

| Meer