|
|
|
 |
|
door Maja Landeweer
Haar personage kan best een ‘zeikwijf' zijn af en toe, concludeert Sacha Bulthuis (60). En dat moet ook, want haar rol mag niet ‘te heilig' worden.
In Ben ik al geboren? speciaal voor Bulthuis geschreven door Gerardjan Rijnders, speelt de actrice van Toneelgroep De Appel een vrouw die vanaf haar ziekbed - zwevend tussen leven en dood misschien wel - terugblikt op haar leven. Bulthuis speelt de rol ‘zo aards en zo komisch mogelijk'.
Dat inzicht kwam op de speelvloer. Vantevoren bedenken hoe het moet, daar doet de actrice niet aan. Bulthuis stapt altijd blanco het repetitieproces in. ,,Het enige materiaal dat ik meeneem ben ik zelf.'' Stampen en nog eens stampen, dat is haar voorbereiding geweest, vertelt ze. ,,Ik heb het stuk geleerd alsof het de tafel van vier is. Zonder stil te staan bij de betekenis.''
Bij de doorloop even eerder rolt de tekst moeiteloos over haar lippen. De vrucht van het harde werken. ,,De tekst is zó ingewikkeld. En het moet klinken alsof ik het ter plekke verzin. Vijf kwartier lang aan een stuk door.''
Gerardjan Rijnders schreef de tekst speciaal voor Bulthuis, zoals hij eerder ook Beroerd voor haar optekende. Ben ik al geboren? is een monoloog. Bulthuis ziet haar tegenspelers wel, maar verstaat ze niet. De andere acteurs zitten buiten haar bereik, in een enorme ovalen plastic ‘luchtbel'. Inspiratie haalde Rijnders o.a. uit het boek Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel over bijna-doodervaringen. Toch gaat het daar niet over volgens Bulthuis. ,,Ik heb begrepen dat nabestaanden geen rol spelen bij een bijna-doodervaring.''
In Ben ik al geboren? draait alles om de mensen in de luchtbel. Bulthuis praat tegen ze, heeft spijt dat ze er niet voor hen was. ,,Deze vrouw kan het echte leven niet aan. Ze leest liever over andere levens in boeken.''
In wat voor toestand de vrouw zich precies bevind blijft een mysterie. Is de bel haar bewustzijn of de hemelpoort waar de rest op haar wacht? Dat mag de toeschouwer zelf interpreteren, aldus Bulthuis.