Zeezicht 2

Messen in hennen

Persreacties

cultuurpodium.nl


Messen in hennen is niet echt een alledaags toneelstuk en door de aanpak van regisseur David Geysen is het een stuk geworden met een vreemd soort innerlijke spanning, zelfs met enige erotische beladenheid, wat de toeschouwer volledig meesleurt in het ietwat bizarre maar verder basale verhaal.
De taal blijkt een extra dimensie in deze voorstelling. Taal, sterk aangewend en gebruikt als een complementaire factor.
... De houding naar de molenaar zit vol vooroordelen en in de diverse dubbele lagen in spel en tekst sluimert een angst maar ook respect en mogelijk verlangen. Verlangen van de vrouw om te ontsnappen aan het zo alledaagse. Eenmaal gezamenlijk met haar man bij de molenaar ontstaat er een bijzonder broeierige sfeer die wel moet escaleren. Dat gebeurt dan ook, maar dan weer zo anders dan aanvankelijk verwacht.
Het knappe in deze voorstelling is dat de toeschouwer steeds weer om de tuin wordt geleid, door steeds te mogen ruiken aan flarden, tipjes van de sluier, maar niet de volledige kennis hebbende, blijft de toeschouwer een afhankelijk deelgenoot van vooral de vrouw. Zij is de bindende factor in het geheel.
De meesterlijke regie en het geweldige spel van vooral Hugo Maerten, met in zijn kielzog de sprankelend spelende en geweldig zingende Nadia Amin, maakt de ietwat mindere verstaanbaarheid, ten gevolge van het accent van Albert Pretorius, direct goed. Ik ervaarde de naaktscènes eerder als een vorm van complementaire kunst. Kunst, die functioneel juist veel toevoegt aan de voorstelling, en mogelijk een erotische diepgang brengt, zonder grof of pornografisch te worden. Messen in hennen is daarmee een zeer bijzondere voorstelling geworden die ik graag tip bij een zo breed mogelijk publiek.

allesoverkunst.nl


Messen in hennen, het eerste stuk van schrijver David Harrower, is een sterk gestileerde vertelling over een boer, zijn jonge vrouw en een molenaar. De boer en zijn vrouw communiceren in een wonderlijke taal en zijn erg op elkaar aangewezen. Als de vrouw graan moet laten malen bij de molenaar, raakt zij ondanks inspanningen van haar man in de ban van de molenaar met noodlottige gevolgen voor de boer.
Er komt veel aan bod in het stuk: wat is taal en hoe verhoudt taal zich tot het echte leven; zijn gedachten van jou of van God en hoe ga je om met andere mensen?
Nadia Amin zet een bijzonder sterke rol neer. Met volledige inzet en sprankelend spel is zij de spil van het stuk. Een heerlijke speelster. Het samenspel met Hugo Maerten levert mooie scènes op.

AD Haagsche Courant


Goed spel in moeilijk stuk Messen in hennen!
De spanning tussen de drie personages is om te snijden. De molenaar, de ploeger en de jonge vrouw worstelen met elkaar in een verontrustende driehoeksverhouding.
Het decor is een wonderlijk landschap van oude meubels, waar de acteurs zich in, op, achter en onder bewegen.
Er valt veel te genieten in deze voorstelling... Waar het om draait in deze in een agrarische gemeenschap gesitueerde parabel is dat de jonge vrouw, superieur gespeeld door Nadia Amin, zich losmaakt van haar simpele echtgenoot. Zij raakt in de ban van de molenaar, een sterke rol van Hugo Maerten. Uit het schone - liefde, taal, denken - komt paradoxaal genoeg een gruweldaad voort: moord. En dan volgt de imposante climax van het stuk...

Den Haag Centraal


... het stuk heeft de werking van een bijna surrealistisch gedicht, David Geysens regie gaat bijna nonchalant voorbij aan het helder maken daarvan en zet er een eigen kunststuk overheen.... veel spelmomenten blijven je niettemin bij al blijven ze ongrijpbaar. De wit bestoven molenaar met stofbril van Hugo Maerten is bijzonder om naar te kijken. Zoals in de scènes waarin hij de jonge vrouw met taal leert omgaan. In nog grotere mate geldt dat voor het spel van de jonge actrice Nadia Amin als de boerin die van een stichtig dier uitgroeit tot een vrouw. Boeiend, bizar...

Die Burger (Zuid-Afrika)


Meulenaar gooi 'n groot knuppel in dié hoenderhok
door Laetitia Pople

Oudtshoorn - 'n Sprokie vir 'n donkermaan word saans vertel op die Vredestraat-sportterrein, by name Messe in Henne van die Nederlandse Toneelgroep De Appel.
In dié KKNK-stuk is ons op die afgeleë platteland in Bloubaard se grieselrige kasteel, maar dan raak ons ook vasgevang in die web geweef deur 'n berekende spinnekopwyfie; die wen­dinge verras.
Boer en Boerin bewerk hul akkers liefderik, hulle praat met mekaar in die taal van die grond en die wisselinge van seisoene. Saans is hulle gewikkel in 'n oeroue, gewelddadige paringsdans.
Maar dan raak hul meel op en die boerin moet na die meulenaar. Onheilspellende stories loop oor dié man, alleen in sy toring. Mense verdwyn. Sy toring is 'bevolk' met rye op rye boeke, sy enigste gespreksgenote. Haar eenvoudige filosofie: ‘Kan jy dit eet of hou dit jou warm?', hou sy voor as kruis teen dié boosheid. Hy loop oor van kopdinge wat jou wegneem van die hier en nou, dinge wat haar lewe anders raam. Die gort is gaar as sy ook durf droom. Die bestaansboerdery word as't ware op sy kop gekeer.
Messe in henne is bedrieglik eenvoudig. Dit speel met oertemas soos 'n kind met 'n strandbal. Die Nederlanders het twee jaar terug met hul aanskoulike produksies Ararat en Salto Vitale die KKNK se Oudtshoorn Oraloor-program kom vestig, hier bou hulle voort op wat reeds 'n trotse tradisie is en wat dié fees se kenteken gaan word. Al wat pandjieswinkel in Oudtshoorn is, is waarskynlik leeggekoop vir dié stel. Ou kaste is opeengestapel en met behulp van lere word daar op verskillende vlakke gespeel. 'n Kas word 'n kamer vir "ontlasting" - toilettroon maar ook biegkamer. Ligte flits aan en af as tonele verwissel en 'n goiingsak meel wat in die lug uitgeskud word, toon karakters se gedaantewisseling.

| Meer