Zie De Appel Buiten
Het woud

Marieke van Leeuwen, actrice

Marieke van Leeuwen is net afgestudeerd aan de toneelacademie in Maastricht. In Het woud gaat ze de rol van Aksinja vertolken. Het nichtje van Sacha Bulthuis. Op dit moment weet ik nog niet zo goed waar het stuk over gaat. Ze wordt verliefd, maar moet trouwen met iemand anders. Een beetje het geijkte Tsjechov, maar dan Ostrovski natuurlijk.

'De voorstelling die heeft bepaald dat ik naar de toneelschool wilde, zag ik bij De Appel: Macbeth met Mirjam Stolwijk in de rol van Lady Macbeth. Ik was toen vijftien.' Mijn eerste stagebrief heb ik naar De Appel geschreven, want hier was het voor mij begonnen. Alleen waren er bij De Appel geen stageplekken. Toch mooi dat ik nu in het eerste jaar na mijn opleiding hier toch mag spelen. Marieke heeft tot ze voor haar opleiding naar Maastricht verhuisde in Wassenaar gewoond en heeft behoorlijk wat voorstellingen van De Appel gezien. 'Wat mij aanspreekt bij De Appel is het comedia dell'arte-achtige, het clowneske. Ook de soms bijna overdreven theatrale effecten, bijvoorbeeld bij De storm, vind ik fantastisch. Dan speel je juist met die dingen die theater theater maken. Dat is voor mij de magie.'

'Ik had vroeger niet zoveel met Den Haag, maar nu ik ben afgestudeerd ben ik de stad echt een beetje aan het herontdekken. Er is hier heel veel te doen, ook op het gebied van theater. Den Haag bruist toch wel. En de zee. Ik zou best een huisje aan zee willen hebben. Maar ik zou er niet willen wonen. Utrecht is op dit moment mijn thuis.'

'Wie voor mij de titel ‘de goede mens’ verdient? Grappig: eigenlijk richt je je aandacht veel eerder op iemand op wie je wat te kankeren hebt dan dat je iemand prijst om wie die is. Ik zou iemand uit de politiek kunnen noemen: Femke Halsema vertolkt min of meer mijn idealen. Maar aan de andere kant moet je toch enigszins corrupt zijn om in de politiek te komen. Daarom denk ik dat de goede mens daar niet gezocht moet worden. Socrates, hoewel dat niet iemand van deze tijd, is daarentegen echt een voorbeeld voor mijzelf: iemand die aan het eind van zijn leven zegt dat hij erachter is gekomen dat hij eigenlijk niets weet. Hij vertolkte een nederigheid waar onze maatschappij wel eens behoefte aan heeft.'

| Meer