|
|
|
 |
|
Van huis uit ben je acteur en nu ga je regisseren.
Wat is het verschil?
Als regisseur verzin je een concept samen met een artistiek team (decorontwerper, kostuumontwerper en componist). Zo schep je een wereld waarin personages leven en je verhaal verteld kan worden. Als acteur ben je onderdeel van die wereld en zet je een karakter neer.
Voor de eerste keer een grote zaal voorstelling. Vind je het spannend?
Zeker weten! De wetten van de zwaartekracht zijn daar toch net iets anders.
De wetten van de zwaartekracht?
Die grote ruimte moet gevuld worden met illusie. Maar toch wil je ook subtiel kunnen werken, en dan moet je trucs verzinnen om de focus van het publiek op een detail te leggen. Waar ze bij film inzoomen. De traan!
Hoe belangrijk is dat detail?
Op toneel is het belangrijk of een stoel recht of juist een beetje schuin staat. Of een kamerscherm rechts staat of in het midden. Of een acteur een zin recht of krom zegt.
Wanneer er een stilte valt (stilte).
Het moet organisch lijken, zelfs als het gestileerd is.
Kun je je stijl omschrijven?
Ik hou erg van spelen met taal. Daar werk ik dan ook hard aan met de acteurs.
In combinatie met een rauwe fantasie. Een acteur moet je persoonlijk aanspreken en een beeld moet je pakken.
Het is leuk dat gelijk met Het woud ook 5.51u uitkomt. Een regie van Geert de Jong.
Geert werkt meer filmisch. Lichaamstaal en blikken.
Verstild menselijk contact.
Leuk voor ons publiek om deze voorstellingen naast elkaar te zien.
Ben je bang voor stilte?
In een woud is het nooit stil, daar wordt altijd gefluisterd.
Ben je bang voor stilte?
Ja.
Wie was Ostrovski?
Een oude Rus. De vader van Tsjechov en Gorki. Deze beide heren hebben zich erg laten inspireren door hem. Maar bij Ostrovski is alles priller en schematischer. Het biedt mij meer ruimte voor eigen interpretatie.
Je hebt het stuk bewerkt?
Dat valt wel mee. Ik heb het afgestoft.
Het is begin vorige eeuw geschreven. Het verval van de adel en de opkomst van het volk.
Maar hoe mensen met elkaar en met macht en geld omgaan is heel herkenbaar.
In die zin is er niet zoveel veranderd in die honderd jaar.
'Een komedie met scherpe randjes?'
Het verhaal ontwikkelt zich op drie niveaus. Erg Shakespeariaans!
De beklemming van het landgoed waar iedereen in een leugenachtig keurslijf zit. De baldadige inbreuk van de twee acteurs in deze wereld. Wat het een komedie maakt.
En de fantasievolle romantiek van de jonge geliefden.
En dit alles onder het beschermende gebladerte van het woud.
En wat is dan het scherpe randje?
Sacha Bulthuis.