|
|
|
 |
|
In een interview met het Duitse weekblad Stern onthult Klaus-Joachim Gebauer dat leden van het management op kosten van hun bedrijf Volkswagen prostituees bestelden en luxereizen maakten. Gebauer werd ondertussen ontslagen en Volkswagen onderzoekt of ze tegen hem een rechtszaak kunnen aanspannen wegens bedrog. Momenteel is hij de belangrijkste getuige in een schandaal bij de grootste autobouwer van Europa. Volgens Gebauer zijn deze praktijken midden jaren negentig begonnen. Kort na de onderhandelingen over de vierdaagse werkweek in 1993 werd Gebauer personeelsdirecteur bij Volkswagen. Er moesten 30.000 arbeidsplaatsen verdwijnen. Gebauer organiseerde de bijeenkomsten en moest zich in de eerste plaats ontfermen over de voorzitter van de bedrijfsraad Klaus Volkert. Er werd hem op het hart gedrukt om elke wens van Volkert in te willigen. Nadat een reisje in 1994 de gebruikelijke reisvergoedingen ver overschreed zocht men een andere benaming om de onkosten te omschrijven. Het ging erom de bedragen zodanig te benoemen dat geen ander in staat zou zijn om te achterhalen waarvoor het geld uiteindelijk gebruikt werd. Het ging om uitzonderingsuitgaven die in het belang van het gehele bedrijf gemaakt werden. Dit systeem was vanaf 1996 in werking. Een greep uit zijn verklaringen:
'Toen vond de eerste Braziliëreis plaats. We logeerden in een luxehotel in Rio, vlakbij een discotheek. Vanuit die discotheek pikten we meisjes met stijl op. Luxehoeren. In Brazilië is het heel eenvoudig om aan dergelijke vrouwen te komen. Zowel in de discotheek als op het strand waren er voldoende vrouwen met een hoog niveau. Wanneer een collega een meisje wilde dan ging ik op pad. Ik vroeg alleen: 'Hi, are you interested to meet my friend?' Toen we op het strand lagen kwamen de meisjes vanzelf op ons af. Het begon met die reis naar Brazilië. Vanaf dat moment was een zakenreis zonder prostituees ondenkbaar. Een jaar later werden Braziliaanse meisjes twee tot driemaal per jaar via een reisbureau overgevlogen naar Duitsland. Ik organiseerde ontmoetingen in hotels bij de grote Duitse luchthavens. Soms werden ze ook naar Brussel, Parijs, Praag of Lissabon gevlogen. Na Brussel was het om het even waar de ontmoeting plaatsvond; de kring van ingewijden wist dat meisjes gegarandeerd waren. Ik heb ongeveer 40 tot 50 ontmoetingen georganiseerd tussen Klaus Volkert en zijn Braziliaanse prostituee Adriana Barros. Officieel ging het steeds om vergaderingen van de bedrijfsraad. Het systeem functioneerde zo dat de ingewijden in een vijfsterrenhotel logeerden en de rest van het bedrijf ergens anders werd ondergebracht. Dit systeem werkte overal; in Zuid-Afrika, Uruguay, India enz. Ons systeem was perfect. Alles werd omsluierd. Bij elk treffen ging het om 10.000 tot 15.000 Euro. Uiteindelijk kreeg jufrouw Barros een eigen rekening. Op die rekening werd in 2004 elk kwartaal 23.008 euro Volkswagengeld gestort.'
Gebauer is heel openhartig, wat hem door de kring ingewijden niet in dank afgenomen wordt. Toch lijkt het alsof dit schandaal maar het topje van de ijsberg is. Op de vraag naar de voordelen die hij genoten zou hebben voor exportcontracten naar Angola die het Skoda bedrijf inlijfde, weigerde Gebauer een antwoord te geven. Net als op de vraag naar een onroerendgoedproject dat zo'n 80 miljoen Euro zou moeten hebben opgebracht. Het 'seksschandaaltje' lijkt dus eerder een dekmantel voor het 'grotere werk'.
Alain Pringels
bron: Arne Daniels & Johannes Röhrig Gebauer, Wo bleiben die Weiber?, Stern, nr 40, 2005
VW bei der Arbeit
VW-Skandal: 'Es gab kein Entfliehen mehr'