|
|
|
 |
|
De komende maanden speelt Hubert Fermin - de éminence grise van Toneelgroep De Appel - in zijn eentje Shakespeares koningsdrama. Op zijn zestigste, na 35 seizoenen bij De Appel, vond hij dat hij wel een poging kon wagen, lacht de acteur. De ‘ultieme mijlpaal' is het niet voor de acteur. ,,Zo wens ik er niet tegenaan te kijken. Ik hoop dat er hierna nog veel mooie rollen komen.''
Helemaal te vergelijken met een ‘normale Lear' is Fermins uitvoering niet. De acteur brengt alléén de teksten van Lear, niet van de andere personages. Fermin, die een achtergrond heeft als dramaturg, vertaalde de frases zelf. Een klus van jaren. Het begon ermee nadat de Rotterdamse theatergroep Hotel Modern hem vroeg om Lear te spelen. ,,Ik zei direct ja. Zij maakten toen heel beeldend theater, met maquettes. Dat leek me een interessante vorm voor dat stuk. Maar het ging niet door. Toen heb ik het zelf opgepakt en ben ik begonnen aan de vertaling.''
King Lear, geschreven in 1605, is volgens de acteur ‘een ongelooflijke reinigingstrip'. Dat is wat hem fascineert in de omvangrijke klassieker. ,,Dat is wel iets van het ouder worden. Dat je met dingen in het reine wil komen. Je wil je zo zuiver mogelijk verhouden tot je verleden en je omgeving. Lear is een koning die te laat te veel moest leren. En dat kost hem heel veel. Hij verliest drie kinderen.''
In de grote kale loods waar Fermin zijn Lear opvoert wijst hij op een krijttekening op de wand. Een land waar drie grenzen zijn ingetekend. Een groot stuk waar de naam van de jongste dochter Cordelia in staat. En kleinere delen voor de dochters Goneril en Regan. ,,Zo had hij zijn rijk het liefst willen verdelen. Maar daar komt niks van terecht.''
Koning Lear wil het grootste deel van zijn rijk schenken aan de dochter die het meeste van hem houdt. Hij gaat er vanuit dat dat zijn lievelingsdochter Cordelia is. Maar die doet niet mee aan het schijnheilige gevlei van haar valse zussen. Hem enkel plezieren voor een beloning zou onrecht doen aan haar oprechte liefde, vindt ze. Lear is woest en onterft haar. Pas later ziet hij zijn fout in en komt het berouw. ,,In het eerste deel van het stuk walst hij overal overheen,'' aldus Fermin. ,,Pas later begint hij dingen te zien.''
Fermin en regisseuse Çanci Geraedts - die zelf ooit Cordelia en Regan speelde - proberen de tragiek zoveel mogelijk te beperken. ,,We willen geen zielige oude man maken van Lear. Het verhaal spreekt voor zich. Deze Lear zit tegen het clowneske aan.'' De klassieke koningsmantel, pruik en kroon komen maar een keer tevoorschijn. Aan het eind, als hij wanhopig ronddoolt. Maar veel koninklijks is er dan niet meer aan.