|
|
|
 |
|
Maandag 3 oktober, eerste repetitie Het bezoek
Een repetitieproces start altijd met een lezing van het stuk. Het bezoek van Gerardjan Rijnders werd door de voltallige cast gelezen. Na de lezing vertelde ontwerper Marc Warning over zijn ideeën over het decor. Ook kostuumontwerpster Sabine Snijders liet haar schetsontwerpen zien. De dag werd afgesloten met een gesprek over het stuk tussen regisseur en acteurs.
Gerardjan Rijnders
'Ik heb van het oorspronkelijke stuk van Dürrenmatt alleen de essentie overgehouden. Een vrouw komt in een stad. Zij heeft geld voor de stad. Maar er is één voorwaarde. Er moet er eentje dood. In de loop van de repetities zal de tekst ongetwijfeld bijgeschaafd worden. Misschien wordt er hier en daar nog wat bijgeschreven. Het belangrijkste is dat we een stijl moeten vinden. Het accent moet liggen op de grappen. Het woord spelen is elementair. Hoe we dat moeten doen? Dat moeten we samen uitvinden. 
Het is een komedie waar je na afloop een bittere smaak aan overhoudt. Het taalgebruik uit de eerste scène is typisch voor die mensen. Ik haalde het uit een tijdschrift voor rijke mensen: Quote. Dit taalgebruik hoort bij de stijl van de voorstelling. Een stijl die ook zou kunnen verwijzen naar schilderijen van Edward Hopper.'
Aus Greidanus
'Wordt het een speelstijl die de grenzen van het realisme overstijgt?'
Gerardjan Rijnders
'Ja. Het realisme voorbij. Een soort uitvergroting. Hoe? Dat moeten we tijdens de repetities uitzoeken. Hier en daar kunnen teksten over elkaar heen buigen. Er kunnen ellenlange stiltes vallen. Het kan een statische voorstelling worden. Pierre (gespeeld door Aus Greidanus) is de meest beweeglijke. Hij zit als een rat in de val. Hij worstelt met een bedreiging.'
David Geysen
'Als schaakstukken?'
Gerardjan Rijnders
'Precies.'
Aus Greidanus
'Is er een geluidsdecor?'
Gerardjan Rijnders
'Ja, een soort van geluidsdecor. Iets dat de verandering bij de mensen weerspiegelt naarmate er meer geld in de stad komt. Naarmate de stad opleeft.'
Hugo Maerten
'Wat me opviel was de desolate sfeer in het begin...'
Gerardjan Rijnders
'Klopt. In het begin is de stad een ruïne.'
Gaby Milder
'Het deed me denken aan verlaten bars in metro stations.'
Judith Linssen
'De tekst doet me denken aan een detective verhaal. Is dat niet in strijd met komedie?'
Gerardjan Rijnders
'Dat hoop ik niet. De vraag die je bezig houdt is... wat gaat er precies gebeuren? Het zijn geen karakters maar sjablonen die door hun herhaling en wetmatigheden werken. Hun uiterlijk verandert. Ze worden meer tevreden.'
Judith Linssen
'Het is een soort machtstrijd.'
David Geysen
'Ze drijven Pierre in het nauw.'
Hugo Maerten
'En toch blijven ze alles ontkennen.'
Gerardjan Rijnders
'Juist. Ze blijven ontkennen.'
Sacha Bulthuis
'Claire wil omkopen. Zij wil heel de stad kapot. Zij heeft veel geld. Door de kledij die ze hen geeft wordt duidelijk dat ze geld heeft. En hoe meer ze investeert, hoe meer men haar voor gekkin uitmaakt.'
Aus Greidanus
'En wat er ook gebeurt, je komt er niet achter wie er nu gelijk had; zij of Pierre.'
Gerardjan Rijnders
'Het zijn prototypes waar we een vorm voor moeten vinden. Een houding. Een pose. Zo dat ze er steeds vreemder, steeds smakelozer uitzien.'
(foto's en samenvatting Alain Pringels, dramaturg Toneelgroep De Appel)