Het was een mooie avond bij jullie theater afgelopen zaterdag. Wij waren met een aantal Polengangers, waaronder Karol Lesman. En zoals altijd met Witkacy - de discussie was meteen klaar om los te barsten (al had geen van ons tijd om na te praten). Mijn persoonlijke indrukken: de uiterlijke vorm van chaos van Witkacy kwam tot leven - al klopt het decor helemaal niet met de traditie in Polen (typisch is interbellum, fin de siecle - Witkacy in een decor van communistisch Polen is een zeer gewaagd concept en misschien trapt u zelfs op de Poolse ziel). De kern van Witkacy boodschap - de kwellende (on)werkelijke liefde - kwam ook mooi tot leven. Ook was ik onder de indruk van de acteurs - mooi en ontroerend gespeeld. Bovenal zat ik echter te genieten van het feit dat de Nederlandse regisseur blijkbaar genoot van het spelen met Witkacy. En dit juist is voor mij een supreme belevenis. Mijn dank, dank, dank!!! Groeten

Aan de vooravond van moederdag zaten mijn vrouw, mijn twee zoons en ik bij jullie te kijken naar Moeder van Witkiewicz/Terlingen. Wij waren zeer geboeid en hebben een mooie avond gehad.

Gisteren (14 mei ) ben ik naar de voorstelling Moeder van de Appel geweest, en daarom stuur ik nu even een mailtje met wat ik ervan vond. Het was zeker heel leuk! Ik vond het begin veel lijken op Seemanslieder (op hoop van zegen) waar we een half jaar geleden heen zijn geweest. Dat toneelstuk was heel saai, dus ik was even bang dat moeder net zo zou worden. Gelukkig was dat niet zo. Het idee was wel een beetje hetzelfde als bij Seemanslieder, er gebeurde eigenlijk niet echt iets. Maar toch zat er nog wel een verhaal in het stuk. Er was ook meer tekst die je kon volgen, en er zat veel afwisseling en soort tegenstellingen in het stuk. Dat maakte dat het helemaal niet saai was. Voor de voorstelling had ik een stuk gelezen dat je kon printen van de site van de Appel. Dat ging over de denkwereld van de schrijver, die Witkiewicz. Dat was wel heel moeilijk te volgen en soms echt bijna onbegrijpelijk, maar het was wel heel goed dat ik daar in ieder geval even naar heb gekeken. Daardoor werden veel teksten uit de voorstelling begrijpelijker en begreep ik meer waarom ze er eigenlijk in stonden. Soms was het wel heel moeilijk om alle teksten te volgen en je aandacht erbij te houden omdat het wel heel ingewikkeld was. Gelukkig was het vaak niet echt nodig om alle teksten helemaal te volgen, omdat het idee van wat werd gezegd en bedoeld wel ongeveer overkwam. Dat kwam denk ik ook omdat de acteurs echt heel goed waren! Het was heel bijzonder dat de dode vader de hele tijd toch op het toneel was. In de tekst over Witkiewicz die ik voor de voorstelling had gelezen stond ook dat hij geen 'rekening hield' met de chronologie in een stuk. Daar paste dat wel goed in. De commentaren van de toneeldirecteur zorgde voor een bepaalde diepgang maar ook voor een relativering. Door zijn verhalen over toneel besef je dat 'Moeder' zelf ook gewoon een toneelstuk is. De dienstmeid vond ik ook echt heel leuk gedaan. De blik die ze had was echt geweldig! Ik vraag me nog steeds af hoe je zulke ontzettend lelijke kleren kan vinden! Dat maakte haar nog overtuigender. Ik vond het echt een heel bijzonder stuk. Juist omdat er niets lijkt te gebeuren, maar er ondertussen wel van alles aan de hand is. Ik vind het echt heel leuk dat ik dit heb gezien! Suzanne van Dam