Persreacties
de Volkskrant
Ze doen eigenlijk niet veel bijzonders, de bejaarde Hilda en James. Maar in de voorstelling When the wind blows is het heel gestileerd, heel precies, bijna gedateerd maar toch ook niet, vintage misschien. En een beetje alsof je, inderdaad, zit te kijken naar een strip. Isabella Chapel en Hugo Maerten spelen Hilda en James, grappig en naar het eind toe ook ontroerend. Het stel wint gaandeweg de genegenheid van zijn publiek, en wanneer uiteindelijk blijkt dat hun modus vivendi hen door de benardste uren sleept, gun je ze het allerbeste. In When the wind blows van Toneelgroep De Appel kijk je graag naar hun gebaartjes, de behoedzame passen, de gezichtsuitdrukkingen. Zoals je met enig plezier luistert naar hun gebabbel, waarin een lang gezamenlijk leven besloten ligt. Bij De Appel resulteert een en ander in een originele enscenering, de tweede regie van Aus Greidanus jr. markeert zo een verrassend begin van het Appelseizoen.
NRC Handelsblad
Het gebeurt zelden dat een eenvoudig, ontroerend stripverhaal (
When the wind blows van Raymond Briggs) een nieuw leven krijgt als prachtige theatervoorstelling.
De regie (Aus Greidanus jr.) kiest voor een zuiver naturalistische speelstijl, zoals je die maar zelden ziet. Het fraai uitgelichte toneelbeeld toont hun woning als een fragiel bouwsel.
De wederzijdse liefde en de compassie zijn groots gespeeld.
Leeuwarder Courant
Het regent en waait op Oerol. En dus moest ook Toneelgroep De Appel noodgedwongen het programma aanpassen. ... de Hagenaars konden daarvoor in dezelfde boerenschuur al uitpakken met
When the wind blows, een klein juweel van een tragikomedie.
... uiteindelijk gaat
When the wind blows over liefde. Isabelle Chapel en Hugo Maerten zetten dit aandoenlijke echtpaar heerlijk naturel neer, waarbij ze de naïviteit van het duo licht uitvergroten.
Telegraaf
Aandoenlijke tragikomedie!
Hun blinde vertrouwen is aanvankelijk vooral komisch, wat wordt onderstreept door bijna slapstickachtig gesleep met huisraad. Als het grote onheil zich daadwerkelijk aandient - in de vorm van een verblindend licht, luid gerommel en vervolgens doodse stilte - nemen hun naïviteit en goedgelovigheid steeds tragischer dimensies aan. Er klinkt zelfs een nostalgisch verlangen in door naar die andere oorlog die zij meemaakten.
Langzaam maar zeker krijgt het gedrag van de twee daardoor ook iets absurdistisch. Eindeloos wachtend op hulp die nooit komen zal, klampen zij zich vast aan hun optimisme, als in een kruising tussen Becketts
Godot en zijn stuk
Happy Days.
Mooi is dat Isabella Chapel in haar rol de twijfel soms subtiel om de hoek laat loeren, wat aan haar optreden een spannende gelaagdheid geeft. Hugo Maerten toont die scepsis niet. Zijn James gaat ten onder zonder één enkel barstje in zijn kleinburgerlijke pantser. Opvallend genoeg heeft dat gebrek aan ontwikkeling in dit geval ook iets aandoenlijks.
cultuurpodium.nl
Een sprookje vol waarheden.
Onder regie van Aus Greidanus jr., wat hem voor zijn 2e regie overigens heel goed is afgegaan, spelen Isabella Chapel (Hilda Bloggs) en Hugo Maerten (James Bloggs) het echtpaar op leeftijd dat op het Britse platteland, in hun pensionado-woninkje, de gevolgen van een nucleaire aanval afwachten.
Het is prachtig om te zien hoe James alles in het werk stelt om het allemaal zo goed mogelijk voor te bereiden.
Greidanus jr. kiest er heel duidelijk voor om met geluidseffecten en visuele ondersteuning complementair aan de tekst het verhaal nog meer impact te geven, wat hem goed gelukt is. Er is oog voor detail, bijna ambachtelijk en dat maakt deze versie van dit trieste, maar tevens prachtig ontroerend verhaal tot een hartverwarmende toneelvoorstelling. Het geweldig naturelle acteerspel van Isabella Chapel en vooral van Hugo Maerten maken deze voorstelling tot een van die theaterjuweeltjes die je gezien moet hebben. Eigenlijk schreef Annie MG Schmidt het al in 1977 voor de musical
Cabaret: 'Niemand die ons iets maakt, Niets wat ons raakt, ga maar rustig slapen, de regering waakt'. We hebben inmiddels gelukkig iets bijgeleerd en daar draagt
When the wind blows haar steentje aan bij.
AD Haagsche Courant
Isabella Chapel en Hugo Maerten spelen een innemend echtpaar dat ondanks de naderende dood heilig gelooft in de overheid. Een aandoenlijke naïviteit uit een tijd waarin, inderdaad, alles overzichtelijk was. De dreiging van atoombom inbegrepen.
Den Haag Centraal
Toneelgroep De Appel bewerkte dit surrealistische gegeven tot een realistisch maar komisch huiskamerdrama, geregisseerd door Aus Greidanus jr.
Bij De Appel zien we een met milde humor doorspekte, bijna allegorische voorstelling, waarin de oudjes om elkaar geven. Door die aanvankelijke lach krijgt het stuk een extra wrange ondertoon. De pijnlijke aftakeling van hun fysieke gesteldheid wordt in een mooie acteerprestatie van Hugo Maerten en Isabella Chapel invoelbaar gemaakt. Het getuigt van originaliteit en durf om een stripboek als basis voor een toneelstuk te nemen.
cultuurbewust.nl
Regisseur Aus Greidanus jr. maakt met
When the wind blows een voorstelling over de kracht van liefde in moeilijke tijden. Met het stuk belicht Greidanus jr. wat de gevolgen van een dramatische gebeurtenis voor mensen kunnen zijn. Wat overeind blijft, ondanks alle ontberingen, is de liefde tussen James en Hilda. Wanneer zij, aangetast door de effecten van de atoombom wachten op hulp, blijven zij elkaar liefdevol moed inspreken. Greidanus jr. toont met
When the wind blows dat liefde en hoop tot mechanismen kunnen dienen om vol te houden in extreme omstandigheden. Dit thema is ook vandaag de dag actueel, want ontberingen zijn van alle tijden. Of het nou een atoombom, oorlog of ander menselijk leed is.
toneel.blog.nl
... Wat blijft is de liefde tussen Hilda en James. Een liefde die geloofwaardig wordt neergezet door Isabella Chapel en Hugo Maerten.
Alledaagse gesprekken worden afgewisseld met prachtige verstillingen en vermakelijke acties of opmerkingen. Wanneer de lichten aan gaan blijven de twee ouderen, die zo in het straatbeeld zouden opgaan, op mijn netvlies staan. Het zijn nieuwe bekenden. Ik peins me suf over de vraag wat ik in hun situatie zou doen.
