|
|
|
 |
|
Week 8 - KnapenLuister naar Yorick met z'n eigen blog
Een nacht in de Nederlandse cel, daar kan ík u nou eens helemaal niets over vertellen. Het is wellicht een ervaring die velen kunnen missen als kiespijn. Maar wist u hoe makkelijk je in de Nederlandse samenleving een nacht in de cel kan belanden? Stel, je loopt enigszins aangeschoten in het holst van de nacht naar je huis. De natuur roept, en ach - wat kan het schelen, je besluit even tegen een muurtje aan te plassen. Je opluchting is groot, maar plots word je op je schouder getikt. Een man met lichtelijk opgetrokken wenkbrauwen en minachting in de trillende mondhoeken. Oom agent - in burger! Je wordt op de bon geslingerd.
Kijkt oom agent nog eens goed in zijn digitale bonnenboekje, ziet hij dat er van jou nog een fikse bekeuring openstaat voor - potjandorie! - fietsen zonder licht. Tja, je bent nu eenmaal student.
Maar hoeps! Mee naar het bureau met jou! "Die boete moet jij meteen betalen!" En je wordt stevig beetgepakt door de lange arm der wet.
Op het bureau zet oom agent je met je dronken lor bij de pinautomaat. "Betalen zul je, deugniet!" De Nederlandsche Staat zit wat krap tegenwoordig, u weet wel.
Maar niet alleen de Nederlandsche Staat zit krap, ook jij - je bent nu eenmaal een arme student. Je kan je bekeuring niet betalen...
Je probeert oom agent nog om te lullen met een verhaal over mensen in Afrika die het allemaal nog veel zwaarder hebben, en dat je je moeder liever niet wakker wil bellen, maar je hoort de sleutelbos al rammelen. De sleutelbos die Opsluiting heet.
Tja. En daar zit je dan. Het vale licht van een straatlantaarn door de tralies op je bleke gelaat, de geur van boeven, angst en opwinding...
Nee, hier moet ik stoppen. Zoals ik al begon: een nacht in de Nederlandse cel, daar kan ík u nou eens helemaal niets over vertellen.
Ik heb het liever over treinen, de eerste sneeuw, Vivaldi of kleine ontroerende tafereeltjes. Ik ben niet de juiste persoon om de cel in te moeten. Ik zou ervan moeten grienen.
Iets heel anders. Vandaag las ik in de krant een bericht waar ik ook een beetje van moest grienen. De Nederlandse Staat, in dit geval onder leiding van staatssecretaris Ben Knapen van Ontwikkelingssamenwerking, gaat tientallen miljoenen bezuinigen op aidsbestrijding - en nog meer miljoenen op andere gebieden. Ten minste 180 duizend levens in met name Afrika worden direct bedreigd door deze bezuinigingen. Ook moeten succesvolle bestrijdingsprogramma's, zoals die voor druggebruikers of prostituees in Azië en de voormalige Soviet Unie, worden stopgezet.
Hoe staatssecretaris Knapen hierop reageert, wilt u liever niet weten, maar ik vind dat u het moet.
Staatssecretaris Knapen is 'not amused'. 'Het is lastig discussiëren over bezuinigingen als je die direct doorvertaalt in het aantal mensenlevens dat in gevaar komt'.
Daar wil ik het deze week bij laten.