Dans

Persreacties Dans - seizoen 2004/2005/2006

De Volkskrant

Onuitgesproken verlangens in een dansschool
door Karin Veraart

... De Jong beperkte zich tot drie personages en schreef hun een klein en melancholisch stuk op het lijf, waarin veel wordt gedanst, weinig wordt gezegd en de lucht soms zindert van onuitgesproken verlangens. De drie ontmoeten elkaar in de dansschool: Laurens (Hubert Fermin) de keurige man die zich laat betoveren door de ongenaakbare Livia (Gaby Milder); en dan is er nog Frieda (Judith Linssen), de levendige kleine vrouw naar wie de school is genoemd. Van hun achtergrond weten we bijna niets; soms horen we iets van een leven buiten de dans, een flard die op een of andere manier nooit tot vrolijkheid stemt. Het danszaaltje is ook toonbeeld van troosteloos, compleet met schrootjes, nare planten en een barretje met oude telefoon en informatiefoldertjes. De studio van het Appeltheater leent zich er goed voor, ook al omdat er aangrenzend een buiten is, compleet met zicht op blinde muur vol graffiti (Daan de Jong). De hoop komt uit de dans. Alles valt dan mooi op zijn plaats in dit doordachte debuut. De acteurs hebben maandenlang les gehad van Christine Ruygvoorn, die ook tekende voor de choreografie, en hun schijnbaar moeiteloos gezwier is een lust voor het oog. Ze weten alledrie raad met hun personages, gesloten als die zijn; Gaby Milder als de afstandelijke, rijzige danseres die droomde van een topcarrière. Judith Linssen als teleurgestelde geliefde, die er het beste van wil maken en niet in de laatste plaats Fermin, die een mooie kwetsbare man neerzet. Eén die ook eens iets onvoorspelbaars doet. Melodramatisch wordt het nooit. Er zit genoeg relativering in. Misschien dat de ontknoping wat bruusk wordt ingezet, maar dat is dan het enige. Verder laat je je graag meevoeren op de klanken van de muziek en je droomt dat het goedkomt. Een dans lang.

Haagsche Courant

Dans biedt mooi inkijkje in een wondere wereld
door Willem Hoogendoorn

... in Dans van Toneelgroep De Appel wordt weinig gesproken, nog minder uitgelegd en vooral non-verbaal gecommuniceerd. Dat was ook precies wat Geert de Jong wilde in haar eerste regie. Geen klassieke tekst, geen ophelderingen over motieven en achtergronden, maar het verbeelden van een kleine ervaring zonder gevolgen die toch sporen nalaat. ... Hoewel je wel wat bezwaren tegen de aanpak van De Jong kunt opperen, is 'Dans' een sympathieke en goed gemaakte voorstelling geworden. Er wordt geweldig gedanst. De acteurs kregen ter voorbereiding een half jaar les en er heerst een mooie spanning tussen de schutterige en toch stevige Laurens (geweldig vertolkt door Hubert Fermin) en de beide professioneel afstandelijke, maar geleidelijk ontdooiende dames, adequaat vertolkt door Judith Linssen en Gaby Milder.

De Telegraaf

Dans geslaagd regiedebuut Geert de Jong - Passie in afgemeten passen
door Marco Weijers

(....) Met 'Dans' van Toneelgroep De Appel debuteert De Jong, zelf een zeer ervaren actrice, als regisseuse. Ze kleedde het filmverhaal uit en bracht het terug tot zijn essentie. Alles speelt zich in haar bewerking af binnen die ene danszaal, waar de wereld is buitengesloten. Welbewust, want hier gelden de regels van de ballroomdans. Met afgemeten passen, voorgeschreven figuren, zorgvuldig gecoördineerde bewegingen. Zelfs passie wordt zo in een pasklare vorm gegoten. (....) Laurens (Hubert Fermin) hoopt op dansinstructies van de gesloten Livia (Gaby Milder), maar krijgt de kordate Frieda (Judith Linssen) als lerares. Verlangend blijven zijn ogen naar Livia dwalen. (....) Bewegingen, stiltes, een blik; ze zijn in de dromerige, subtiele regie minstens zo veelzeggend als de weiginge dialogen. De drie actuers buiten al die communicatievormen volledig uit, waarbij vooral Hubert Fermin ook allerlei humoristische nuances weet aan te brengen. Hun verrichtingen op de dansvloer, waarvoor deze spelers al driekwart jaar in training waren, verdienen eveneens een compliment.

NRC Handelsblad

Strenge danslessen voor Toneelgroep De Appel
door Anneriek de Jong

(....) Frieda, subtiel gespeeld door Judith Linssen, gaat naar hem verlangen. En Livia (Gaby Milder) vecht met zichzelf een conflict uit dat niet naar de oppervlakte komt. Het heeft te maken met een ongeluk waardoor zij het balletdansen op moest geven. Op een van de mooiste momenten in de voorstelling danst Gaby Milder verzaligd rond op spitzen: voor even is zij weer de prima ballerina, de dienares van de Hoge Kunst. Hubert Fermin als de man ziet het bewogen en ijselijk zwijgend aan. Met de uitstraling van een melancholieke oudere heer schuifelt hij over het parket, schutterig eerst, maar later redelijk zelfverzekerd. De uit de ballroom afkomstige coach Christine Ruygvoorn leerde de acteurs van toneelgroep De Appel verdienstelijk dansen. En Geert de Jong, een actrice die met met DANS haar regiedebuut maakt, leerde hen betekeniszwanger kijken. De lange blikken van die drie daar op de gladde vloer vergeet je niet zo snel meer. Speelt De Jong als actrice de tragiek doorgaans in grote gebaren, als regisseur houdt ze haar klein en fijn. Met een extra ontroerend effect.

| Meer