|
|
|
 |
|
Trojaanse Vrouwen rouwen beklemmend op het strand.
... Scheveningse strand. Een passender omgeving voor Euripides' tragedie lijkt nauwelijks denkbaar.
Trojaanse Vrouwen in de bewerking van Çanci Geraedts, is een zeer beeldende, oogstrelende en zo af en toe ook beklemmende interpretatie van Euripides' protest tegen het oorlogsgeweld van zijn tijd.
Geraedts is uitbundiger; zij en ontwerper Arnold Hoevers hebben de mogelijkheden van de locatie ten volle benut.
En in al dat spektakel (een megagebeurtenis voor Appelbegrippen, met meer dan zeventig medewerkers) weten de acteurs het hoofd te bieden. Hun stemmen zijn versterkt, hun gebaren uitvergroot, maar hun spel is intens.
Carol Linssen maakt van Poseidon een nietsontziende baas, vol cynische geintjes. Sacha Bulthuis is Hekabe, in een bloedrood gewaad op een hoge wiebelige troon, haar gezicht een bleek masker; zo ver weg en tegelijkertijd opmerkelijk, ontroerend dichtbij in al haar verdriet.
Mirjam Stolwijk overrompelt als Hekabe's dochter Kassandra: gevangen in een hoepel, 'bezeten maar niet gek' zweert ze wraak op Agamemnon. Tegen beter weten in hoop je dat ze slaagt.
Theatergezelschap De Appel speelde de spectaculaire voorstelling Trojaanse Vrouwen als opening.
... grote en spectaculaire technische trucs
... geacteerd, en hoe!
Bij De Appel waren de ronkende motoren en andere fratsen een aangename aanvulling op een klassiek stuk.
In een decor waarop de musical-afdeling van Joop van den Ende nog jaren jaloers zou zijn.
De Appel bombadeert de bezoeker van Trojaanse Vrouwen met wonderschone beelden.
Je komt ogen te kort.
De meeste indruk maken Sacha Bulthuis en Heddy Lester, wier klaaglijke zang de juiste toon zet voor deze imposante voorstelling.
Hekabe grijpt je bij de keel.
Çanci Geraedts benutte die open ruimte zo perfect in haar voorstelling, dat ze met haar regie afdwong dat je als kijker één ding absoluut zeker wist: de Trojaanse Oorlog, die speelde zich hier af.
Geraedts' Trojaanse Vrouwen is een van de indrukwekkendste voorstellingen uit de twintigjarige geschiedenis van Oerol geworden. De perfecte eenheid van plaats en decor gevoegd bij haar inventieve regie die in de handen van een aantal vaste Appelacteurs glashelder wordt uitgevoerd maken deze Trojaanse Vrouwen nu al memorabel.
Sacha Bulthuis treft als Hekabe precies de juiste toon. Datzelfde geldt voor de andere spelers, of ze nu figureren of belangrijke personages spelen. De muziektheatervoorstelling buit de mogelijkheden van de wijdse ruimte voorbeeldig uit met haar rondscheurende crossmotoren en personages die honderden meters verderop in het niets verdwijnen.