|
|
|
 |
|
Appel brengt Woyzeck in speels theaterlaboratorium.
Büchners fragmenten gelden bijna als een basis voor modern theater en worden hier ingepast in een verrassend verschuivend onderzoek. En soms bijna cabaretesk confronterend rollenspel dat zich afspeelt volgens een soort programma dat op een schoolbord te lezen valt.
... af en toe zelfs tegen het cryptische aan, maar wel vertaald in een origineel soort theaterlaboratorium waarin de twee acteurs werkelijk naadloos van de ene rol in de andere verdwijnen.
Een klassiek toneelverhaal is er dus niet in dat uurtje theater, wel een intrigirend en bij vlagen zelfs fascinerende botsing van Büchner, de eigen ideeën van de twee acteurs en de directheid van de kleine ruimte. Pittig, en in z'n speelsheid ouderwets 'Appelliaans' .
Cabareteske sketches van Marcel Ott en David Geysen.
Jonglerend met verschillende theaterstijlen mixen Ott en Geysen losse verhaaltjes tot een knappe revue over de mens die (in tegenstelling tot de aap) tot moorden in staat is.
Van gemaskerde typetjes uit de comedia del'arte tot dansende dametjes uit een muziekdoosje. Je proeft nog de olijke sfeer van het repetitielokaal.
... wie is niet gevoelig voor een hartstochtelijke crime passionel op het boerenerf van Terschelling.
Midden in de weilanden van het Terschellingse Midsland speelt Toneelgroep De Appel in een schuurtje het stuk Kraamtranen. De ruimte maakt de sfeer intiem. Maar de filosofische levensvragen die de revue passeren zijn dat niet. 'Zijn wij de stemmen in zijn hoofd?' uit Woyzeck is een terugkomende zin in de voorstelling. Niets is wat het lijkt in Kraamtranen.
Het festival van Oerol 2003 is in meerdere opzichten een artistiek breekpunt. Onomstotelijk blijkt dat toneelstukken uit het wereldrepertoire grote belangstelling genieten. De tendens is begonnen met Euripides' Trojaanse Vrouwen door Toneelgroep De Appel.
Een fraai voorbeeld van teksttoneel is Kraamtranen, gespeeld door twee jonge acteurs van het Haagse gezelschap De Appel. In een bijzondere mengeling van het befaamde stuk Woyzeck van Georg Büchner en eigen teksten scheppen David Geysen en Marcel Ott een bizarre en intrigerende wereld waarin de mens dient als experiment in de dolgedraaide twintigste eeuw.