|
|
|
 |
|
door Herman Rosenberg
Het wordt levendig, muzikaal, energiek en interactief, belooft regisseur David Geysen van Toneelgroep De Appel. Dat moet ook wel, want de kinderziel moet worden geraakt. De Appel presenteert met De drijvende stad na heel veel jaren weer een familievoorstelling. Geysen (38) is bekend van spectaculaire producties als Messen in hennen en Water (onderdeel van Tuin van Holland), maar hij heeft ook ervaring met jeugdtheater: ‘Ik schrijf al vier jaar stukken voor Rabarber en werk dan samen met Carl Beukman, die de liedjes maakt. Carl is er ook nu bij betrokken. Hij heeft een aantal schitterende songs gemaakt, waarvan er één via onze website is te downloaden om thuis te oefenen, want dat lied wordt samen met het publiek gezongen.' Het stuk (vanaf 8 jaar) speelt zich af in het waterdecor van de Appelmarathon Casanova, maar heeft slechts zijdelings met die voorstelling te maken: ‘In mijn stuk is Casanova een koning. Maar hij is oud en schor geworden, zijn verhalen zijn op. Hij heeft de verbeelding en fantasie van kinderen nodig om zijn drijvende stad te redden. En dan maken we kennis met de jongen Raven en met het meisje Tove die samen de gekste verhalen bedenken. Ze schrijven ze op en gooien ze als flessenpost in het meer. Misschien heeft de koning er wat aan. Maar er zijn ook andere kapers op de kust.' De drijvende stad wordt gespeeld door studenten van Codarts in Rotterdam, maar de rol van de koning is weggelegd voor de 'oude' rot Iwan Walhain. Die speelt net als Geysen zelf ook in de marathon Casanova, dus hij krijgt het druk. Geysen: ‘Iwan wilde het zelf. Maar ik spaar hem, hoor. De jongeren doen het meeste werk.'