Cape Fear 2
Antonius en Cleopatra

Tom Schenk, decorontwerper

Tom Schenk gaat het decorontwerp voor Het woud doen, een regie van David Geysen. 'Ik ben zelf al lang niet meer de jongste en het is daarom een voorrecht om met een jonge regisseur te mogen werken. Voor een ouwe rot in het vak is het altijd een uitdaging om jonge, frisse ideeën voorgeschoteld te krijgen.'
'Ik heb vroeger heel veel voor De Appel gewerkt. Ik schat dat het zo'n vijftig producties zijn geweest. Mijn eerste productie was De feeks in 1978. Absoluut hoogtepunt was Trilogie van het zomerverblijf in 1993, waarbij de grote zaal helemaal onder water stond. Verder waren bijna alle Shakespeares mooi, Ghetto en Mahagonny . Maar ik heb ook in de kleine zaal fijn gewerkt. Er waren teveel mooie producties om op te noemen!'

Tegenwoordig houdt Tom zich met zeer uiteenlopende projecten bezig, waaronder het Nationale Toneel . 'Iedere vorm van theater, of het nu lijsttoneel is, ruimtetoneel, repertoiretoneel of opera: voor mijn werk heeft alles z'n voor- en nadelen, z'n mogelijkheden en onmogelijkheden. Ik heb geen voorkeur, hoewel ik die vroeger wel had: het soort theater dat De Appel altijd was en nog steeds is. Maar die voorkeur is absoluut verdwenen. Het voordeel van het lijsttoneel boven het ruimtetoneel is vergelijkbaar met het voordeel van een museum boven een galerie. De ruimte van een mooie schouwburg heeft een andere entourage, het heeft een traditie en een geschiedenis. Het is niet beter of slechter, het is anders. Er is voor beide veel te zeggen. Bij De Appel is het werk vrijblijvender. Als je bij De Appel een ruimtelijke beslissing neemt, is het lang niet altijd zo absoluut, als wanneer dat in het ijselijke kader van die lijst is. Het lijsttoneel geeft een beperking, die je ertoe dwingt om nog helderder te zijn in je keuzes. Het is een grotere uitdaging. Het is niet beter, maar moeilijker.'

'De Appel is heel lang mijn thuis geweest. Dat was heel prettig, maar toch was het een moment van bevrijding toen dat op een gegeven moment voorbij was. Ik vind het leuk om daar weer een gastproductie te doen, maar ik zou er niet voor vast terugwillen. Het is nooit goed om ergens voor goed weer naar terug te gaan.'
'De Appel is onlosmakelijk met het strand en met Den Haag verbonden. Ik heb de tijd van de strandjuttersmentaliteit nog meegemaakt. Vooral dingen die op het strand waren aangespoeld waren toen de mooiste objecten voor op het toneel. Maar dat is nu natuurlijk allang niet meer zo. Dat was duidelijk iets uit de jaren zestig en zeventig. Maar ik vind dat De Appel past in een veel oudere traditie. Namelijk die van een hoge kwaliteit toneel in Den Haag. In de begintijd van de Haagse Comedie kwamen de beste acteurs uit Den Haag en het beste theater werd hier gemaakt. De Appel is een enorme stoorzender geweest voor de Haagse Comedie die uiteindelijk over zou gaan in het Nationale Toneel. Dat is heel goed voor Den Haag geweest. Tegenwoordig is het allemaal één grote incestueuze theaterfamilie hier in Den Haag, dat zich in vele opzichten afzet tegen Amsterdam. Niet dat we dat zo bewust doen, maar het gebeurt wel!'

| Meer